Skip to content Skip to footer

Techniki wykonywania masażu klasycznego

Masaż klasyczny to wywodzący się z Indii i Chin system terapeutyczny, służący człowiekowi od tysięcy lat. Leczy wiele objawów chorobowych, a także likwiduje przyczyny niektórych chorób. Ułatwia relaksację i regenerację, niweluje ból i jest istotnym elementem rehabilitacji ruchowej. To także integralny element odnowy biologicznej.

Kto powinien wykonywać masaż klasyczny, a kto go unikać?

Masaż dedykowany jest przede wszystkim osobom borykającym się ze schorzeniami układu ruchu: urazami, zmianami zwyrodnieniowymi, nadwyrężeniem mięśni, ostrymi i przewlekłymi zespołami bólowymi czy jako element regeneracji potreningowej dla sportowców. To także niezwykle skuteczny sposób na aktywację krążenia krwi i limfy, detoksykację organizmu, walkę z obrzękami czy stanami zapalnymi.

Masażu klasycznego nie powinno wykonywać się podczas miesiączki, ciąży i gorączki. Przeciwwskazaniem są także świeże stany pourazowe, zmiany skórne, zaburzenia krzepnięcia krwi czy tętniaki i żylaki. Zabiegu masażu nie wykonuje się także w kamicy nerkowej, chorobie wrzodowej z tendencją do krwawienia czy nadciśnieniu.

Techniki masażu – przegląd najczęstszych metod masażu

Najczęściej stosowaną techniką masażu jest głaskanie. Wykonywanie posuwistych ruchów na skórze z częstością 22 – 25 na minutę sprzyja przepchaniu krwi i limfy przez sieć naczyń, usprawniając dotlenienie i odżywienie tkanek oraz odprowadzanie z nich toksyn. Zapewnia to m. in. lepsze gojenie ran i regenerację oraz zminimalizowanie stanów zapalnych.

Kolejną popularną techniką masażu jest ugniatanie – pobudzenie krążenia krwi i limfy, oddziaływanie na nerwy obwodowe czy zanikające mięśnie. Taki masaż rozciąga i rozluźnia mięśnie, leczy niedowłady i porażenia neurogenne. Ugniatanie wykonywane jest z częstotliwością 40 -50 ruchów na minutę.

Mocniejsze techniki masażu

Silniejsze i bardziej dynamiczne techniki wykonywania masażu klasycznego to oklepywanie, rozcieranie, wibracja czy wałkowanie. Intensywne oddziaływanie na skórę i mięśnie prowadzi do miejscowego efektu cieplnego, przekrwienia tkanek oraz ich lepszego dotlenienia i odżywienia. Dzięki temu mięśnie są pobudzone do szybszej regeneracji, krew sprawniej krąży zaś nerwy obwodowe stymulowane.

Oklepywanie to krótkotrwałe i szybko następujące po sobie lekkie uderzenia, wykonywane w tempie 100 – 300 minutę. Wibracja to wprawienie tkanek w rytmiczne drgania z użyciem dłoni lub aparatury. Natomiast wałkowanie to chwytanie fałdu skórnego między palcami, najczęściej stosowane na ramionach i udach.

Artykuł powstał we współpracy z Medica SPA